فرشته کوچولوی ما مهتاب

فرشته ی من چرا رو زمین خوابیدی؟!....آخ من که از خوردن اود دستا سیر نمیشم.... نترس مامانی...این پاته بعد آب بازی!!!....اولین بار که دیدی خشکت زد نمیدونستی چی بگی...بعدش گفتی"اوف شده"....خدا نکنه عسلم.. دشمن این گردنبندتی...بذار یه دقیقه بمونه رو گردنت آخه شیطون.. مامان نوشت: دیروز خاله معصومه میگه سعید این چند روز با صلوات شمارش یه عالمه صلوات فرستاده گفته برای سلامتی و شفای مهتاب... قربون شما بچه ها و روح آسونیتون بشم من...از همینجا صورت تپلیتو میبوسم خاله جون...الهی همیشه سالم باشی....راستی باید بگم رابطه تو با سعید خیلی عاطفی و عشقولانه است وقتی بعد چند مدت همو نمی بینین کلی بوسش می کنی اونم همیشه دلش برات تن...

سلام جیگر مامان... هر روز تو حالت خوبه منم حالم خوبه..اصلا یه جوری شده که اگه حالت خوب باشه و اشتهات خوب باشه اونروز منم خوبم و خوشحال در غیر اینصورت اصلا اعصاب ندارم.. خدا رو شکر این چند روز بعد از قطع قرصام شدی مثل قبل ..بزنم به تخته اشتهاتم حسابی وا شده و من چاق میشم وقتی تو اونجوری قشنگ غذا میخوری... خدا رو هزار مرتبه شکر...عزیزم دیروز یه خانم برای دوختن کاور مبلا اومده بود اونم فهیمیده بود که خیلی با استعداد و خوش زبونی ..میگفت ببرینش مهد حیف اینهمه استعداده...قربون دخمل باهوشم برم... مامان نوشت:دیروز داشتم ناخناتو کوتاه میکردم وبرای اینکه بذاری و وول نخوری داشتم میگفتم نیگا ناخنات بلند شده زیرش میکروب رفته ...توام برخلاف همیشه بی...

عسلم بیماریت و بعدشم داروهای من که باعث بی اشتهاییت شد حسابی وزنتو کم کرده و من همه ی فکر و ذکرم شده جبران وزن از دست رفته ات...کلی سرچ کردم و از این واون سوال کردم..کلی برنامه برات دارم...امیدوارم سالم باشی وزنت جبران میشه گل قشنگم.. . این روزا به روایت تصویر...   قربونت برم که لپات اینقد کوچولو شده...اونام آجی و داتاشی مهتاب جونن.... شیطونک مامان ...عاشق دستمال مرطوبی(فیفینی)..!!..همیشه یکی کش میریو همه جاتو "بشوبشو" میکنی... آخه وروجک اونجا رفتی چیکار..اونم لیوان خرسی وستاره های مهتاب جونه که عاشقشونه... اینم مهتاب پیکاسو در حال نقاشی کشیدن...قربونت برم که اونقد قشنگ مدادو میگیری تو دستای کوچولوت... ...

سلام عزیزم امروزم چندتا عکس از نی نی گولوییت میذارم..یادش واقعا بخیر... الهی قربونت برم من که اونجوری خوابیدی...اون گل سرت منو کشته.... آخ قربون تو بشم من...شستشوی بعد تعویض پوشک... روزای اول تولدت...هوا حسابی گرم بودو توام حسابی گرمایی بودی..با شلوار وبلوز مخالف بودی...باید اینجوری ول بودی تا بخوابی همیشه هم همینجوری کج وکوله میخوابیدی...دلم برای اون موقعا تنگ شد... ...

سلام به دخمل عزیزتر از جونم...دیروز عید غدیر بود..ولی ما اصلا روز خوبی نداشتیم...روز جمعه من شیفت بودم وعصر همه با هم خوابیدیم...شبم تا دیر وقت بیدار بودیمو تو با اینکه بی اشتها بودی ولی حالت خوب بود...صبح ساعتای 8:30بو د که بیدار شدی ولی من و بابایی هنوز خیلی خوابمون میومد ..خلاصه تو داشتی برای خودت بازی میکردیو منو بابایی هم توی جامون جوابتو میدادیم..که یهو حالت بهم خورد و من و بابا یهو از جا پریدیم و باز من غصه دار شدم..بابایی داشت تمیزت میکردو بغلت کرده بود ولی من پرشده بودم از غصه ..دوباره خوابیده بودی که خاله معصومه زنگ زد..وقتی قضیه رو براش تعریف کردم گفت نکنه خبریه که با خوردن شیرت حالش بد میشه...همین یه جمله واسه خراب کردن اونروز...

شیطونک مامان خیلی زود یاد گرفت ازش استفاده کنه ... چرا غمگینی مامانی خیلی زود یاد میگیری بدون کمک این راه بری غصه نخور فدات شم... ...

الهی فدای اون چشای متعجبت بشم مامانی... بهمن 90 بود که با بابایی تصمیم گرفتیم بریم چابهار ..پیش عمو مجید اینا..خلاصه چون راه دور بود و از طرفی دوست داشتیم تو رو هم یه بار پیش امام رضا ببریم تصمیم گرفتیم تا مشهد بریم و از اونجا با هواپیما بریم چابهار... خلاصه مشهدم خونه ی عمو مرتضی ،عمو حسین و خاله ی بابا رفتیم وروزی که رفتیم حرم به قدری سرد بود که واقعا منجمد میشدی...خلاصه تو که لای پتو بودی و کلی ام لباس و تجهیزات داشتی الانم تازه از توشون دراومدی و چشات اینجوری گرد شده... خلاصه منو بابایی از امام رضا خواستیم همیشه مواظبت باشه و برامون نگهت داره... مامان و مهتاب در حم امام رضا-مشهد       مهتاب وبابا...

  روزی که آدم با خنده ی فرشته کوچولوش از خواب بیدار بشه رو با هیچی نمیشه عوض کرد..خدا رو شکر امروز دیگه حالت خوب خوب شده...صبح به پیشنهاد خودت "مموخ" یعنی تخم مرغ آب پز خوردی و بعدشم سمنی خوردی ..وبا مامان نقاشی کشیدیمو و تو هم به سبک خودت ماه و ستاره کشیدی (یه خط ماه یه خط ستاره).. .اما موقع خدافظی و اومدن به اداره اینقد واسم سخته که تصمیم میگیرم دیگه نرم سر کار و پیشت بمونم ولی فکر آینده ی تو و رفاه بیشتری که میتو نیم برات فراهم کنیم منو تشویق میکنه که این سختیا رو تحمل کنم... توام فرشته ی من با اون قلب مهربونت ..مامانو بخاطر اینکه تنهات میذلره ببخش و بدون که لحظه لحظه عاشقته...بوووس ...راستی بعد سحرواسهشیرخوردن بیدارشدی ومن تا آم...

خدارو شکر دخترم رو به بهبوده البته هنوز بهونه گیری میکنه ولی این دو روز اینقد کم صداشو شنیدم که همونم خوشحالم میکنه...امروز مجبور شدم بزارمش پیش پرستارش که دخترشم آورده بود..خوبه باهاش بازی کنه حوصله ی گلم سر نره...واقعا خدا رو شکر میکنم که بعد هر سختی فرجی هست...بعد هر تاریکی صبح روشنی هست..خیلی از بهبودش خوشحالم...واز خدا میخوام همه ی مادرا رو که بچه های مریضی دارن خوشحال کنه و به همه ی اون فرشته های معصوم و بی پناه سلامتی و شفا عنایت کنه...